Ο ταξιδιώτης και οι δαίμονες



Το συνολικό επίπεδο της πρακτικής μας, είναι ένας καλός οδηγός για την πορεία της εξέλιξης μας ως άτομα και προσωπικότητες. Για παράδειγμα όλοι είμαστε ικανοί σε συγκεκριμένες πτυχές της πρακτικής, σε asanas, σε ρυθμό, σε αναπνοή, σε συνέπεια, και ούτω καθεξής αλλά συνάμα ελλιπείς σε αρκετές άλλες. Αν μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα παραμείνουμε στάσιμοι στην πρωταρχική μας κατάσταση, χωρίς καμία αλλαγή και αναπαυθούμε στις δάφνες μας, ίσως αυτό το μοτίβο να συναντάται και σε άλλες πτυχές της καθημερινότητας μας.
Για να αλλάξω ή βελτιώσω κάτι προϋποθέτει μια διαδικασία, αναγνώριση του ζητούμενου που θέλω να πετύχω, τεχνικές που πρέπει να εφαρμόσω και προγραμματισμό για την όσο το δυνατό συχνότερη πρακτική τους εξάσκηση. Η πρακτική μετουσιώνει την σκέψη και την γνώση σε δράση. Η δράση είναι το σημαντικότερο βήμα της διαδικασίας, μιας και μόνο αυτή δίνει ρεαλιστικά αποτελέσματα, που μπορώ να συγκρίνω με την αρχική μου σχεδίαση ώστε να δράσω διορθωτικά μέχρι να ταυτιστεί αυτό που οραματιζόμουν με το πραγματικό αποτέλεσμα.
Κατά την μετατροπή της σκέψης σε δράση πολλές διαφορετικές σκέψεις θα προσπαθήσουν να ματαιώσουν το σχέδιο μου. Ο φόβος της αποτυχίας, που ίσως δεν πιστεύω στον εαυτό μου ή ακόμα μια πιο βαθιά υποσυνείδητη πεποίθηση της αντικατάστασης του της εικόνας του εαυτού που πορεύομαι ως σήμερα, με όποιες αποτυχίες και μελανά σημεία, με έναν νέο, που καταλύει κάστρα κτισμένα από τις απαρχές της ζωής μου χωρίς δισταγμό, ελαφρύνοντας την ψυχή μου, πλην όμως άγνωστο και επικίνδυνο. Οτιδήποτε άγνωστο για κάθε ζωντανή ύπαρξη είναι και επικίνδυνο. Βιολογικά είμαστε προγραμματισμένοι για την επιβίωση μας οτιδήποτε άγνωστο να το εκλαμβάνουμε ως επικίνδυνο. Εάν στην ζούγκλα, ακούσουμε πατημασιές κάποιου ζώου, η πρώτη εικόνα που θα σχηματίσουμε είναι μια τίγρης που θα μας επιτεθεί, και όχι μιας μαϊμούς που κάνει βόλτα τρώγοντας μπανάνα. Χωρίς να έχουμε πραγματική εικόνα τι πλησιάζει, άγνωστο, ήδη είμαστε σε ετοιμότητα για το χειρότερο δυνατό σενάριο, που ταυτόχρονα είναι και εξαιρετικά επικίνδυνο. Αυτή η στρατηγική, μαζί με άλλες, μας έχει βοηθήσει να επιβιώσουμε χιλιάδες χρόνια, σε ένα όχι και τόσο φιλικό περιβάλλον, προάγοντας καθημερινά την ικανότητα και αποτελεσματικότητα μας.
Ακριβώς αυτός ο νέος εαυτός που δρα, για να γίνει αποτελεσματικότερος και ικανότερος δαπανά εξαιρετικά ποσά ενέργειας, τόσο εγκεφαλικής όσο και σωματικής. Αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας συνεχόμενες προκλήσεις οι οποίες θα φέρουν να την ανάληψη ευθύνης για αστοχίες που είναι συχνότερες των επιτυχιών. Οπότε μια ματαίωση, μια δικαιολογία, ή μια επιφανειακή προσπάθεια ότι τουλάχιστον το προσπάθησα μοιάζει πολύ δελεαστική. Έτσι λέω στον εαυτό μου, ότι δεν τα παράτησα, έκανα το καλύτερο που μπορούσα, αλλά τι να κάνουμε έτσι τα φέρνει η ζωή. Αναφέρομαι στο τέχνασμα που βρίσκει ο νους για να αποφύγει κόπο και ευθύνες, και όχι σε πραγματική προσπάθεια που εξάντλησε όλες τις πιθανές λύσεις, έδωσε το καλύτερο που μπορούσε να δώσει και τελικά ίσως να μην πέτυχε, που συνήθως όταν γίνονται τα παραπάνω, συνεχίζει την προσπάθεια αλλάζοντας τις παραμέτρους έως ότου να πετύχει.
Αρεσκώμενος σε μια μοιρολατρική προσέγγιση, στην πραγματικότητα επιτρέπω στους δαίμονες μου να κερδίσουν πάλι, ενισχύοντας το στρατόπεδο που έχουν στήσει γύρω από την “ελευθερία” της ύπαρξης μου. Αρκετές φορές έχω πλησιάσει εκεί, στην ελευθερία της επιλογής μου, την ελευθερία και το δικαίωμα μου να ζήσω την ζωή μου όπως ο ίδιος διάλεξα. Όμως πριν από αυτό, υπάρχει το στρατόπεδο με τους δαίμονες μου, να φυλάει το τελευταίο σύνορο. Κάθε φορά είναι εκεί, όχι με όπλα, αλλά με ανοικτές αγκαλιές, για να μου θυμίσουν ότι εδώ είναι το “σπίτι” μου, γιατί να φύγω. Λίγα δεν είναι τα χιλιόμετρα που έχω κάνει μέχρι να φτάσω σε αυτό το σημείο, και έχω ήδη κουραστεί, κάτι που το γνωρίζουν και αυτοί,

“Kάθησε λίγο στην παρέα μας” σου λένε,
“Όχι, ευχαριστώ, έχω πολύ δρόμο ακόμα, ήρθα από πολύ μακρυά”
“Τότε θα είσαι πολύ κουρασμένος, έλα πιες ένα ποτήρι νερό και μετά συνεχίζεις” και ακούγετε τόσο δελεαστικό αυτό, με τόση κούραση. Ένας άλλος δαίμονας στην παρέα σου λέει
“Mην είσαι τόσο αυστηρός με τον εαυτό σου, σου αξίζει να χαλαρώσεις” και αμέσως συμπληρώνει ένας τρίτος
“Τι βιάζεσαι, έφτασες, εδώ είναι η ελευθερία της επιλογής, συνεχίζεις αύριο”

Είναι όλοι τους τόσο καλοί, τόσο φιλικοί, τόσο πειστικοί. Στο κάτω κάτω, δεν έχουν άδικο, μια μικρή στάση, και αύριο πάλι συνεχίζεις. Ενώ κάθεσαι στην παρέα τους, και το ποτήρι νερό, έχει γίνει καράφα με κρασί, και μεζέδες, και μουσική, και απολαύσεις, βλέπεις από μακρυά να πλησιάζει ένας άλλος ταξιδιώτης. Παρατηρείς μια αναταραχή στους φιλικούς δαίμονες σου, και μια ξαφνική αλλαγή συμπεριφοράς. Σε αυτόν τον ταξιδιώτη αμέσως προτάσσουν τα όπλα τους, καμία αγκαλιά καμιά φιλική προσέγγιση!

“Τι θες εσύ εδώ, δεν είσαι ευπρόσδεκτος, φύγε!” Προς έκπληξη σου, φαίνεται να τον γνωρίζουν.
“Δεν μπορώ να φύγω και το ξέρετε πολύ καλά. Όσο είναι αυτός εδώ, θα είμαι δίπλα του!”

Τα λόγια του καρφώνονται στο μυαλό σου, “όσο θα είναι αυτός εδώ θα είμαι δίπλα του”, ένας φίλος σκέφτεσαι. Ένας φίλος που κατανοεί την κούραση σου, αλλά σου θυμίζει τον λόγο για τον οποίο ξεκίνησες.

“Σήκω, αρκετά ξεκουράστηκες, ώρα να συνεχίσεις” σου λέει με έντονο ύφος
“Κάτσε άκαρδε, δεν βλέπεις που χαλαρώνει ο άνθρωπος” πετάγεται ο δαίμονας
“Το βλέπω πολύ καλά, αλλά από την πολύ χαλάρωση ξέχασε γιατί ξεκίνησε, έχασε τον δρόμο του”
“Εεε, και τι έγινε…πως κάνεις έτσι! Σε λίγο θα ξεκινήσει πάλι”
“Την προηγούμενη φορά που είπε σε λίγο, έγινε αύριο, έγινε την άλλη εβδομάδα, και τελικά πέρασαν χρόνια. Και όταν ξέχασε γιατί είχε ξεκινήσει αυτό το ταξίδι, τον στείλατε πίσω για να θυμηθεί το λόγο που έφτασε ως εδώ!”

Πράγματι οι δαίμονες έχοντας κερδίσει με την φιλική τους στάση την εμπιστοσύνη σου, προτείνουν πολλούς τρόπους για να “βοηθήσουν”. Τα πάντα εκτός βέβαια από το πως να πραγματοποιήσεις αυτό που θέλεις. Συνήθως αφού σε έχουν πείσει ότι αξίζεις μια μικρή στάση, μετατρέπουν την στάση αυτή σε μεγαλύτερη ώστε να αρχίσουν να σε βομβαρδίζουν με ιδέες ότι δεν είναι καλή ιδέα αυτό που σκέφτηκες, ότι δεν είναι καλή στιγμή, δεν είσαι κατάλληλα προετοιμασμένος, δεν είσαι ικανός και πολλά άλλα. Μετά θα σε στείλουν πάλι στην αρχή ώστε να “οργανωθείς” καλύτερα, να προετοιμαστείς, δηλαδή πίσω στην σκέψη. Επίσης επειδή έμεινες μαζί τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, και τώρα είναι φίλοι σου, σε συμβουλεύουν για τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσεις. Φροντίζουν να σου πουν και τις δικές τους φοβίες, πάντα για το καλό σου, ώστε όταν θα αποφασίσεις να ξαναδοκιμάσεις να κουβαλάς εκτός από τις δικές σου φοβίες και τις δικές τους.
Το να έρθεις αντιμέτωπος με τους δαίμονες σου δεν είναι καθόλου εύκολο, γιατί προαπαιτεί μια πορεία, ένα ταξίδι για να βρεις το στρατόπεδο τους. Ακριβώς σε αυτό ποντάρουν, στην κόπωση σου μέχρι να φτάσεις, ώστε να μην έχεις άλλες δυνάμεις να τους αντιμετωπίσεις. Όταν όμως τους αντικρίζεις, στην πραγματικότητα τρέμουν από τον φόβο τους, γιατί ξέρουν πολύ καλά πόσο δύναμη χρειάστηκε για να φτάσεις εκεί. Γνωρίζουν ότι μια μάχη με έναν τόσο αποφασισμένο αντίπαλο θα είναι σίγουρη ήττα, για αυτό και προσποιούνται τους φίλους. Το δυσκολότερο κομμάτι, που ήταν να βρεις το στρατόπεδο τους πέρασε, το να τους νικήσεις είναι το πιο εύκολο. Απλά δεν κάθεσαι στην παρέα τους, τους αγνοείς και συνεχίζεις ακάθεκτος τον δρόμο σου.
Νομίζω ότι δεν έχω το κατάλληλο σώμα να βάλω ένα ρούχο γιατί πρέπει να είμαι αδύνατος, ψηλός, γυμνασμένος; Αγνοώ αυτές τις σκέψεις και το φοράω. Δεν υποστηρίζω την αντίδραση με σκοπό την αντίδραση, αλλά τις πραγματικές δικές μου σκέψεις, δικές μου επιθυμίες που όταν είμαι μόνος μου θα ήθελα να είχα την δύναμη να κάνω πράξη. Όταν βλέπω ένα ρούχο σε ένα περιοδικό και θα ήθελα να το φορέσω, αλλά πετάγεται ο δαίμονας και μου λέει ένα σωρό δικές του φοβίες ”όταν θα αδυνατίσεις, τότε αγόρασε το, και για να αδυνατίσεις θα ξεκινήσεις μια δραστηριότητα, όταν θα βρεις χρόνο, μόλις περάσει αυτή η δύσκολη περίοδος, όταν θα φτιάξουν τα πράγματα, τότε μόνο θα είσαι έτοιμος”. Δηλαδή, ποτέ! Γιατί στην πραγματικότητα είσαι πιο έτοιμος από ποτέ. Αγνόησε τους δαίμονες σου, τόλμησε! Δεν είναι φίλοι σου! Ζήσε ελεύθερος από κλισέ και στερεότυπα. Αφού έφτασες να τους αντικρίσεις είσαι ήδη νικητής, ξεπέρασε τους κυριολεκτικά.

δημήτρης


Photo created by Wirestock